Eléonore Yameogo, oorspronkelijk afkomstig uit Burkina Faso, behoort tot een generatie van vrouwelijke Afrikaanse regisseurs die de moeilijkere, delicate filmonderwerpen niet schuwen. Haar carrière begon op de filmsets van Ouagadougou, waar ze praktijkervaring opdeed, alvorens film te studeren in Burkina Faso, België en Frankrijk, waar ze momenteel woont. Le cimetière des éléphants en Paris mon Paradis zijn haar twee meest recente films en handelen over existentiële kwesties tussen Afrika en het Westen.
In 2006 regisseerde ze haar eerste korte documentaire, Ouaga Jazzy, over het leven van een oude jazzman. In 2007, in het verlengde van de vorige film, voltooide ze haar tweede kortfilm, Ouaga HH, die ook met muziek te maken heeft. In datzelfde jaar, tijdens een verblijf in België, ontdekte Eléonore dat er in Europa ook garibous bestaan, een term die in Burkina Faso gebruikt wordt om bedelaars te benoemen. Vanuit deze observatie maakte ze een middellange film, La main tendue, geselecteerd voor FESPACO 2009. Na haar ontmoeting met de Franse producent Erwann Créac’h op het Festival Afrique taille XL in maart 2008 in Brussel, werkte ze met hem samen voor de productie van haar eerste lange documentaire, Paris mon Paradis. Paris mon Paradis ging in première op FESPACO 2011 en won de prijs ‘Conseil Supérieur de l’Information’ (CSI). In datzelfde jaar volgden nog een reeks prijzen. In 2017 begon ze met de regie van Le cimetière des éléphants, geproduceerd door VRAIVRAI FILM (Frankrijk) en ONEZIK (Burkina Faso). Deze film werd in 2019 geselecteerd voor FESPACO in de categorie ‘beste documentaire’. FESTICAB in Burundi en
FIFIREL in Kameroen bekroonden de film als beste documentairefilm tijdens hun editie van 2019. Daarnaast
ontving de film een speciale vermelding van de jury op het Festival Ecrans Noirs in Kameroen.
